Ove Sprogøe

Ove Wendelboe Sprogøe Petersen (21 grudnia 1919 – 14 września 2004) był duńskim aktorem. Urodził się w Odense, jego rodzicami byli Arthur i Inger Sprogøe. W 1945 roku poślubił Evę Rasmussen, z którą miał troje dzieci. Jednym z nich był aktor Henning Sprogøe. Zadebiutował w filmie „Hans Store Aften” (Jego wielka noc). Jego charakterystyczny, wydatny podbródek, który obawiano się, że będzie przeszkodą w jego karierze, nie przeszkodził mu w byciu jednym z najbardziej wszechstronnych i wykorzystywanych duńskich aktorów. Jego siła tkwiła w niemal diabolicznych, psotnych i zuchwałych rolach, ale z łatwością grał zarówno postaci potulne i nieśmiałe, jak i eleganckie. Wśród jego licznych ról teatralnych w klasycznych sztukach można wymienić Mefista w „Fauście”, tytułową postać z „Ojca” Strindberga oraz niektóre role Moliera i Bertolta Brechta. Niezwykle popularny aktor w Danii, grał wiele zróżnicowanych ról, w tym kilka epizodycznych ról telewizyjnych. Wystąpił w 157 filmach, co czyni go jednym z najbardziej pracowitych aktorów w historii duńskiego kina. W młodości często występował w duecie ze swoim przyjacielem i kolegą Dirchem Passerem. Prawdopodobnie najbardziej znany jest z roli przywódcy gangu Egona Olsena w filmach „Gang Olsena”, u boku Mortena Grunwalda i Poula Bundgaarda. Rola przywódcy gangu, Egona Olsena, znanego z porywczego charakteru, garnituru w paski i cygara, przypadła mu do gustu. Dzięki tej roli zyskał międzynarodową sławę, choć głównie w Europie Wschodniej. W NRD wraz z kolegami stał się niemal postacią kultową. Wśród jego ról telewizyjnych należy wymienić eleganckiego i dowcipnego byłego włamywacza Larsena w serialu „Huset på Christianshavn” („Dom w Christianshavn” – pierwszy duński sitcom) oraz rolę mądrego i odważnego lekarza Louisa Hansena w epickim, historycznym serialu dramatycznym „Matador”, które były również pokazywane poza Danią. Był utalentowanym śpiewakiem, zwłaszcza w przedstawieniach i rewiach, a jego interpretacja utworu Tima Spencera „Papierosy, whisky i dzikie, dzikie kobiety” (w duńskiej rekonstrukcji: Fandens Oldemor – „Prababcia diabła”) stała się niemal jego znakiem rozpoznawczym. Był aktorem, który łączył w sobie wielką sympatię publiczności z umiejętnością zachowania prywatności i skromnego stylu życia. Po jego śmierci ujawniono, że był zagorzałym entuzjastą sztuki i zgromadził cenną kolekcję obrazów współczesnych. Krótko po jego śmierci w 2004 roku Nordisk Film (firma, która wyprodukowała filmy o Gangu Olsena) ufundowała stypendium dla aktorów jego imienia. Państwowa droga do Vridsløselille Statsfængsel (więzienia, w którym grany przez niego Egon Olsen był częstym „gościem”) została przemianowana przez miasto Albertslund na Egon Olsens Vej (Droga Egona Olsena). 24 października 2005 roku jego rodzinne miasto Odense nazwało plac Ove Sprogøes Plads (Plac Ove Sprogøe) na jego cześć. Bar „Cafe Halvvejen” również nazwał na jego cześć zdjęcie. Powyższy opis pochodzi z artykułu Wikipedii „Ove Sprogøe”, na licencji CC-BY-SA. Pełna lista autorów na Wikipedii.